Een man met vele namen, de naam waar hij trots op was zal ik blijven gebruiken als ik het over mijn vader heb. Deze naam is “OPA”.
Er waren wat links naar foto’s dood, dit is gekomen doordat ik de website heb verhuisd naar een andere server. Ik heb alle fouten hersteld en nu moeten alle foto’s weer zichtbaar worden. Nu de film “De oost” uit komt wil ik graag nogmaals op het stuk wijzen wat ik heb geschreven over Opa’s visie op Westerling.
Van links naar rechts: Babaubun, Wansaoeboen, Resok, Sikteubun
Opa is geboren Ngurwul Elat Kei ketjil (nuhu Roa) Indonesia zijn naam was Fafer Ngur Labetubun. De ouders van Opa kwamen van Sether Kei Besar en heette Wadang Samor met de achternaam, deze hebben zij veranderd naar Labetubun. De enige echte naam van mijn vader moet dus zijn “Wadang Samor”.
In die tijd was er geen burgerlijke stand het was makkelijk een andere naam aan te nemen, daar “Wadan Samoor” een naam was uit een lagere kaste nam zijn Opa (opa van opa) de naam Labetubun aan. Opa was zelf zeer trots op zijn naam “Wadang Samoor”.
Opa zelf nam de naam Wansaoeboen aan toen hij zich voor de KNIL melde. De naam kwam van iemand die al was overleden. Dit deed hij vanwege zijn leeftijd en voor het geval dat hij gevangen zou worden genomen. De kans op represailles was zeer aannemelijk. Opa was dus zoals vele te jong voor de KNIL hoe oud Opa precies was wist hij niet hij dacht zelf zo’n 17 jaar.
De laatste tijd antwoordde hij altijd met “Wadang Samoor” , of het nu aan de telefoon was, of onder aan de flat. Op een gegeven moment kreeg hij de naam OPA. Niet alleen de kleinkinderen noemden hem zo, maar gewoon iedereen.
Willem Wansaoeboen over APRA:
Angkatan Perang Ratu Adil (APRA) of te wel “Strijdkrachten van de Rechtvaardige Vorst”.
Strijdgroep die ontstond rond het moment van de soevereiniteitsoverdracht eind 1949. Zij bestond voornamelijk uit ex-KNIL-militairen (Ambonezen) en ex-TNI-militairen (vooral Soedanezen).
Hun doel was het in stand houden van de federatieve staat Indonesië, en vooral van de deelstaat Pasoendan (West-Java).
Zij hadden zich verbonden met Raymond Westerling, die 23 januari 1950 een coup pleegde: de actie in Jakarta mislukte omdat men niet bij de wapens kon komen; zuidelijk Bandung werd wel kort bezet, maar toen duidelijk werd dat ‘Jakarta’ was mislukt, kwam er snel een einde aan de coup.
Het resultaat was een nog groter wantrouwen van Indonesië t.o.v. Nederland en een nog sneller overgaan tot liquidatie van de federale staat.
Opa diende onder groot ongenoegen als commando onder Kapitein Westerling. Opa vond hem een wrede man, een man die geen respect voor het leven had, een man die beloftes niet na kwam. Een man die gevangenen dagen lang liet lopen zonder ze te eten te geven. En hen beloofde dat ze werden vrij gelaten als ze een paar dagen geholpen hadden. Echter nadat ze te moe waren om nog te lopen werden ze gedood. Opa is in die tijd gedegradeerd en disciplinair gestraft omdat hij weigerde gevangen dood te schieten.
Dit is geen veroordeling van Westerling, het is de visie van “Opa”.